Εικόνες

.
.

Με το αυτοκίνητο τρέχω στην εθνική.Το πόδι καρφωμένο στο γκάζι μέχρι το τέλος του.Το κοντέρ δείχνει 180 και η στροφή μου κλείνει περιπαιχτικά το μάτι.Δεν χωράει το φρένο τώρα.Τα χέρια στο τιμόνι σφιχτά.Τα πόδια ενωμένα.Ένα μικρό κράτημα της αναπνοής.Και ένας στιγμιαίος πόνος στο στομάχι.Θα τα καταφέρω?

Απλώνω τα χέρια μου στον ουρανό.Γυρίζω γύρω,γύρω,γύρω,γύρω...μέχρι να ζαλιστώ.Και μετά απο την άλλη.Και γελάω.Και νιώθω την ευτυχία να σκαρφαλώνει στο σώμα και να γαργαλάει την άκρη της μύτης μου.

Στην κούνια.Πηγαίνω ψηλά.Όλο και πιο ψηλά.Γέρνω το κορμί μου προς τα πίσω και αφήνω τον άνεμο να μου χαιδέψει τα μαλλιά και το πρόσωπο.Πράσσινο και γαλάζιο.Γη και ουρανός.Και εγώ να σε ψάχνω.

Καθισμένη στο παγκάκι με τα πόδια σταυρωτά στο στήθος.Μπροστά μου η θάλασσα.Κλείνω τα μάτια και αφήνομαι στο άρωμα.Και στο τραγούδι της.Μια βαθιά εισπνοή και ένα δάκρυ που σκουπίζω αποφασιστικά πριν προλάβει να κυλήσει.

Παλιά σοκάκια.Ερειπωμένα σπίτια.Εγκατατελειμένα κτίρια.Ζωές ανθρώπων.Δάκρυα,χαμόγελα και αναμνήσεις χορεύουν στα συντρίμμια σαν φαντάσματα.Και ανάμεσα τους εγώ.Να γυρεύω εμένα.Μήπως με ξέρει κανείς?

Μικρό κορίτσι με χρυσά κυκλάκια για μαλλιά και ένα άσπρο φόρεμα.Τρέχω.Απο αγκαλιά σε αγκαλιά.Απο ασφάλεια σε ασφάλεια.Κοιτάζω με λαχτάρα τα μάτια.Χαμογελάνε?Ναι...χαμογελάνε...Όλα θα πάνε καλά τότε

Όλα θα πάνε καλά...

Με αγαπάνε ακόμα...