Είμαι της ''καλημέρας'' και της ''καληνύχτας''. Της αυθόρμητης αγκαλιάς και του πειράγματος. Είμαι του ''πιάσε μου το χέρι,να περπατήσουμε μαζί'' και του ''θέλω να σε δω έστω για πέντε λεπτά''. Των εκπλήξεων και των ''τυχαίων συναντήσεων''. Είμαι του ''σου έχω ένα δώρο κάτω απο το μαξιλάρι σου'' και του ''κλείσε τα μάτια και ακολούθησε με''. Είμαι του χουχουλιάσματος και των ατελείωτων ωρών στο κρεβάτι. Είμαι του ''θα σου πω ένα παραμύθι'' μετά απο μια δύσκολη μέρα και του ''θα σου ψιθυρίσω ένα τραγούδι μέχρι να αποκοιμηθείς''. Είμαι της εκδρομής και των αποδράσεων. Έστω και αν είναι λίγο μόνο πιο μακριά.Είμαι των παιχνιδιών και του ανέμελου γέλιου.Της συντροφικότητας και του ''είμαστε ένα''. Του ''θα σε πάω στον οδοντίατρο θες δεν θες'' και του ''μαζί,μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα''. Είμαι του ''σ'αγαπω'' και του ''μου λείπεις''.
Είμαι ρομαντική? Ίσως.
Είμαι αφελής? Πιθανότατα.
Αλλά δεν θα σταματήσω μέχρι να μπορώ να είμαι αυτή που είμαι.
