Μάζεψα τα ποτισμένα με έρωτα σεντόνια.
Τα δίπλωσα προσεκτικά.Και τα έβαλα στο πλυντήριο.
Ύστερα έμεινα να τα κοιτάζω.Να γυρίζουν.Να μπλέκονται.Όπως οι σκέψεις με τα συναισθήματα.Να γίνονται ένα και να χωρίζουν ξανά.Όπως δύο σώματα.Να χάνονται.Όπως οι μυρωδιές απο τις αναμνήσεις.Και να βγαίνουν στην επιφάνεια έτοιμα να λερωθούν ξανά.Ίσως λίγο πιο ξεθωριασμένα και τραχιά απο πρίν.Αλλά έτοιμα.
Μπορώ να μπω και εγώ στο πλυντήριο..?
6 σχόλια:
Μην το επιχειρήσεις ... θα χάσεις και το πλυντήριο ...
καλό ξημέρωμα
ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΑΣΤΕΙΟ ΑΥΤΟ.
ΟΛΑ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ.ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ.
φιλί
αναρωτιεμαι κι εγω...
φιλι σου!
Γιατί στο πλυντήριο;
Υ.Γ.Ε΄γ έρχομαι στο σπίτι σου! Αλλά πάντα λείπεις!!!
Φιλί
ωραιες σκεψεις..
Δημοσίευση σχολίου